Sakrament pokuty nazywany jest także sakramentem spowiedzi świętej. Składa się z pięciu aktów penitenta oraz rozgrzeszenia kapłana. Aktami penitenta są: rachunek sumienia, żal za grzechy, mocne postanowienie poprawy, szczera spowiedź oraz zadośćuczynienie Panu Bogu (odprawienie zadanej pokuty) i zadośćuczynienie bliźniemu (naprawienie wyrządzonych krzywd).
Żal za grzechy powinien wypływać z motywów wynikających z wiary. Jeśli jego źródłem jest miłość do Boga, nazywamy go „doskonałym”. Jeśli opiera się na innych motywach, nazywamy go „mniej doskonałym”.
Osoba chcąca dostąpić pojednania z Bogiem, musi wyznać przed kapłanem wszystkie grzechy ciężkie, które przypomniała sobie po starannym zbadaniu swojego sumienia (podaje ich liczbę i okoliczności).
Wyznanie grzechów powszednich nie jest samo w sobie konieczne, niemniej jest przez Kościół żywo zalecane.
Skutki duchowe sakramentu pokuty są dla człowieka niewyobrażalne: pojednanie z Bogiem, pojednanie z Kościołem, darowanie kary wiecznej spowodowanej przez grzechy śmiertelne, darowanie – przynajmniej częściowe – kar doczesnych, pokój sumienia oraz pociecha duchowa.
W naszej parafii z sakramentu pokuty można skorzystać pół godziny przed każdą Mszą świętą, w I Piątek miesiąca – godzinę przed Mszą św. W sytuacjach wyjątkowych o każdej porze.